-
1 гарип
прил.1)а) искале́ченный, изуро́дованный, изуве́ченный, уве́чный уст.; уро́дливыйгарип кул белән — искале́ченной руко́й
гарип бөкре карчык — уро́дливая горба́тая стару́шка
б) не́мощный, бесси́льный, сла́бый; нера́звитыйрухи гарип — духо́вно сла́бый, слабоду́шный, безво́льный; духо́вно отста́лый
2) сущ. кале́ка, уро́д; инвали́дгарип булып калу — оста́ться кале́кой
сугыштан гарип булып кайту — верну́ться с войны́ кале́кой
гаилә гарипсез булмый — (посл.) в семье́ не без уро́да
•- гарип кеше
- гарип ясау
- гарип итү
См. также в других словарях:
гарип — I. с. Берәр җире имгәнгән, зәгыйфь, эшләү сәләтен югалткан. Зәгыйфь, хәлсез, көчсез рухи гарип кешеләр. II. ГАРИП – иск. кит. Читтән килгән йортсыз җирсез кеше; юлчы, мосафир. Ярлы, хәерче кеше. күч. Мескен, бичара, кызганыч хәлдәге кеше. III.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
